تاریخ دوباره برای کشتی گیران ایران تکرار شد؛
نتایج کشتی آزاد به خوبی نشان می‌دهد که یک حقیقت پنهان‌شده در آنالیز‌ها وجود داشته و کادرفنی در حل موضوع ناتوان بوده است.
۱- تیم کشتی آزاد در رقابت‌های جهانی ۲۰۲۳ بلگراد با تصاحب یک طلا، دو نقره و یک مدال برنز و با ۱۱۰ امتیاز روی سکوی نایب‌قهرمانی قرار گرفت. به همین دلیل یک چشم پر از اشک است و چشم دیگر پر از امید. چشمی پر از حسرت است به خاطر نرسیدن به اهداف ترسیم‌شده. اتفاقی که باید به خاطر آن در سوگ نشست و غم‌نامه‌ای به کبودی داغ شقایق نوشت. اما چشم دیگر به آینده است که متوجه باشند باید مسیری درست برای درمان این زخم عمیق در فاصله کمتر از یک‌سال تا آغاز المپیک پاریس پیدا کرد. سالن اشتاک آرنا سوگند یاد می‌کند که بسیاری از مدال‌آوران جهان و مدعیان روی کاغذ طعم شکست را چشیدند و کاخ سلطنت آنها با یک تلنگر به نابودی کشانده شد. در روزهایی که مشخص شد دیگر آوازه و افتخارهای گذشته حکم به برتری نمی‌دهد و کشتی‌گیران شایسته با اراده‌ای بزرگ توانستند این آوردگاه را به اعوجاج وادارند. آنها با دستاوردی ارزشمند و شگفت‌انگیز افق‌هایی از توانایی‌های‌شان را به نمایش گذاشتند، اعتباری برای خود اندوختند و ثابت کردند به دلیل شهامت و جسارت سزاوار این مدال‌ها هستند.
۲- می‌گویند تاریخ دو بار تداعی می‌شود؛ مرتبه نخست به‌صورت تراژدی و بار دیگر کمدی. می‌توان گفت این سخن یک نظریه تاییدنشده است، اما گذر زمان نشان داده می‌توان در انتظار تکرار تاریخ نشست. پنج سال قبل در رقابت‌های جهانی ۲۰۱۸ بوداپست در نبردهای عزت‌الله اکبری با جبرئیل حسن اف آذری، مصطفی حسین خانی با جردن باروز امریکایی، محمدباقر یخکشی با بونه رودریگرز کوبایی و رضا اطری با ولادیسلاو آندریف بلاروسی کشتی‌گیران ایرانی در حالی که تا ثانیه‌های پایانی از حریفان خود جلو بودند با از دست دادن امتیازهای مفت از رسیدن به مدال محروم ماندند. این‌بار تاریخ در بلگراد برای کشتی ما به صورت یک درام محض به قوع پیوست؛ مجتبی گلیج برابرعبدالرشید سعدولائف که در بدترین شرایط جسمانی یک دهه اخیر گام به میدان گذاشته بود و رحمان عموزاد مقابل ایسماعیل موسکائف مجاری که نفس‌هایش به شماره افتاده بود در چند ثانیه پایانی شکست خوردند. در نهایت همه‌چیز تغییر کرد و این کشتی‌گیران نتوانستند برتری را به سرانجام برسانند تا بار دیگر سکوتی مرگبار بر تیم حاکم شود. در این شرایط رخوت جایگزین هیجان و شادی به اندوه بدل شد. کادرفنی برای اینچنین شکست‌هایی باید فکر اساسی کند تا در المپیک ۲۰۲۴ بار دیگر تلخ‌ترین باخت‌ها در جلوی چشم‌ها رژه نرود.
۳- تغییر در تاکتیک‌ها معمولا به صورت تدریجی و در طول زمان رخ می‌دهد. اتخاذ و اجرای این تغییر در یک کشتی حساس نقش تعیین‌کننده و موثر دارد. گاهی تک‌‌نسخه معجزه‌‌آسای همیشگی می‌تواند تبدیل به نقطه ضعف شود. اتفاقی که برای کشتی‌گیران کشورمان برابر حریفان اصلی در این آوردگاه رقم خورد؛ با همان یکنواختی و همان بی‌تکلیفی و حرکت‌های از پیش تعیین‌شده. نداشتن تنوع تاکتیکی زمانی وضوح بیشتری یافت که هفت شکست ایرانی‌ها مقابل کشتی‌گیران روسیه و امریکا به ثبت رسید. در روزهای نفرین‌‌شده که ثانیه به ثانیه‌اش شبیه یک کابوس وحشتناک بود قاب‌های شکست بیشتر از پیروزی به ذهن هجوم آوردند. این نتایج به خوبی نشان می‌دهد که یک حقیقت پنهان‌شده در آنالیز‌ها وجود داشته و کادرفنی در حل موضوع ناتوان بوده. در نهایت باید گفت نمی‌توان اصول حرفه‌ای این مقوله را نادیده گرفت و در چنین شرایطی انتظار رقابت و پیشرفت از کشتی‌گیران داشت. سهل‌انگاری در حل این مشکلات می‌تواند در آینده نزدیک فاجعه به بار بیاورد.
