پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، چه تاثیری در سیاست داخلی ایران خواهد داشت؟ این سوال، بیش از هر چیز در ساعات اولیه اعلام پیروزی ترامپ به ذهن ما ایرانی ها رسید. جایی که اقتصاد تا سیاست خارجی آن از مدت ها پیش به تغییر و تحولات در ایالات متحده دوخته شده، حالا با واقعیت دوباره ای به نام ترامپ روبه رو شده است.
این مرد که همه ما ایرانی ها او را با پاره کردن برجام و تشدید چند باره تحریم ها می شناسیم، تقریبا از دو ماه دیگر سکان آمریکا را در دست می گیرد. آیا او در رویکرد خود در قبال ایران تغییری خواهد داد؟ علی شکوری راد فعال سیاسی اصلاح طلب، اگرچه معتقد است که ترامپ امروز با ترامپ چهار سال پیش متفاوت است اما از ادامه همان رویکردها می گوید.
او معتقد است: فشار بر روی ایران قطعا گسترش پیدا خواهد کرد و این فشار اگر منجر به واکنش ایران شود نتیجه آن جنگ است. شکوری راد پیشنهاد مذاکره با آمریکا را به دولت پزشکیان می دهد.
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با علی شکوری راد را بخوانید؛
******
آقای شکوری راد! دونالد ترامپ بار دیگر به کاخ سفید بازگشت، تاثیر نتیجه انتخابات امریکا را در سیاست داخلی ایران چگونه می بینید؟
انتخاب دوباره آقای ترامپ باعث تغییر و تحولات مهمی در عرصه بین الملل خواهد شد. نه فقط در رابطه با ایران بلکه، در ارتباط با اروپا، روسیه و اوکراین و همچنین چین، تاثیرات مهم و گسترده ای خواهد داشت.
البته ترامپ این دوره با ترامپ دوره قبل، یک تفاوت هایی دارد. یعنی شاید مقداری از آن شور و هیجانی که در دوره قبل داشت و به صورت تصمیمات ناگهانی ظاهر می شد، کم شده باشد و دیگر شاهد تصمیمات دور از انتظار او نباشیم.
درست هم انتظار می رود. با تجربه ای که او در دوره قبلی ریاست جمهوری خود به دست آورده است، اینبار مقداری پخته تر عمل خواهد. ولی با این وجود باز هم نمی توان نگران نبود.
ترامپ سیاست «یا جنگ یا صلح» را دنبال می کند
اما این نگرانی از سوی ایران بیشتر خواهد بود، درست است؟
بله در ارتباط با ایران هم، همین است. ببینید، سیاست دموکرات ها در رابطه با ایران یک وضعیت «نه جنگ، نه صلح» است. ولی ترامپ سیاست «یا جنگ یا صلح» را دنبال می کند. همین امر باعث می شود که شرایط جدیدی هم برای ایران به وجود بیاورد.
اتحاد بین ترامپ و اسرائیل نزدیکتر از اتحاد با بایدن است
چقدر با روی کار آمدن ترامپ دولت پزشکیان، به چالش خواهد خورد؟
آقای ترامپ در دوره قبل که به عنوان رییس جمهور آمریکا حضور داشت، تحریم هایی را که در دوره باراک اوباما وضع شده بود ولی بطور جدی اجرا نمی شد را، خیلی جدی دنبال کرد و همین کار او، عملا شرایط اقتصادی ایران را خیلی تضعیف کرد. فروش نفت را کاهش داد و به تبع آن اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم سخت شد. به نظر می رسد که اینبار هم همین کار را خواهد کرد. البته اینبار شرایط خیلی دشوارتر از دفعه قبل است. چرا که یک رویارویی مستقیم بین ایران و اسرائیل در گرفته است.
آقای ترامپ اتحاد خیلی نزدیکتری با اسرائیل نسبت به دولت بایدن دارد. هرچند دولت بایدن هم خیلی از نتانیاهو و سیاست های جنگی او حمایت کرد ولی ترامپ از آن هم بیشتر حمایت خواهد کرد. حتی به نظر می رسد تغییر و تحولاتی که نتانیاهو در کابینه خود ایجاد کرده است در همین راستا بوده است. او احساس کرده با روی کار آمدن ترامپ، باید تندتر از قبل عمل کند و حالا حامی بهتری برای خود پیدا کرده است.
افزایش فشارها بر ایران منجر به گسترش جنگ خواهد شد اما…
شما به رویارویی ایران و اسرائیل هم اشاره کرده اید، با حضور ترامپ این شرایط چگونه پیش می رود؟ آیا جنگ در منطقه گسترش خواهد یافت؟
فشار بر روی ایران قطعا گسترش پیدا خواهد کرد. این فشار اگر منجر به واکنش ایران شود نتیجه آن جنگ است. ولی از آن طرف قضیه هم باید نگاه کرد. همانطور که گفته ام سیاست ترامپ در قبال ایران، سیاست یا جنگ یا صلح است. ممکن است که بخواهد فشار خود را بیشتر کند تا به یک صلح با ایران دست یابد. چون ترامپ، آدمی است که اقتصاد را خوب بلد است و می داند که جنگ چقدر برای امریکا هزینه زا خواهد بود.
از این رو می توان گفت که او دیگر خیلی جنگ طلب نیست. نه اینکه از جنگ پرهیز داشته باشد، نه. او جنگ طلب نیست یعنی سعی می کند سیاست های خود را به گونه ای پیش ببرد که منجر به جنگ و گسترش آن نشود. این سیاست او، هم می تواند فرصت ایجاد کند و هم می تواند تهدید باشد.
اگر مذاکره نشود، باید به استقبال جنگ برویم
با توجه به شناختی که از آقای ترامپ در دوره قبل ریاست جمهوری او داریم، ایران و به طور مشخص دولت پزشکیان چه راهکاری را باید برای سد کردن راه تامین خواسته های ترامپ، در پیش بگیرد؟
به نظر من در صورت گفت و گو و مذاکره، بهتر می شود با ترامپ کار کرد. ما در دوره قبل سیاست نه مذاکره می کنیم و نه جنگ می شود را در دستور کار داشتیم. اما حالا و با حضور ترامپ شاید ادامه این سیاست امکانپذیر نباشد. یعنی اگر مذاکره نشود، طبیعتا باید به استقبال جنگ برویم. اگر بخواهیم منافع ملی ایران را حفظ کنیم، با مذاکره بیشتر می توانیم به آن دست یافت.
آیا حاکمیت راضی به مذاکره خواهد شد؟
حاکمیت بالاخره عاقبت اندیش است و منافع ملی را در نظر می گیرد. وقتی شرایط تغییر کند طبیعی است که حاکمیت تصمیمات جدیدی را از خود بروز بدهد.