«رابرت اوبراین»، مشاور امنیت ملی رابطه نزدیکی با ترامپ حفظ کرده است و احتمالاً برای پست وزارت خارجه یا سایر مناصب عالی سیاست خارجی و امنیت ملی در نظر گرفته خواهد شد.
انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در پنجم نوامبر (۱۵ آبان) برگزار شد و ترامپ با کسب آرای لازم از مجمع گزینندگان (کالج الکترال)، برای بار دوم به کاخ سفید راه یافت و توانست با شکست «کامالا هریس» رقیب دموکرات خود، به‌عنوان چهل‌وهفتمین رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شود.
«دونالد ترامپ» یک هفته پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، روند انتخاب کابینه و انتخاب سایر مقامات عالی رتبه دولت را آغاز خواهد کرد. اولین کابینه ترامپ با سرعتی کند و آهسته تایید شد، اما در طول چهار سال ریاست‌جمهوری وی تغییرات زیادی در کابینه مشاهده شد. در این دوره با توجه به اکثریت جمهوریخواهان در مجلس سنا، نامزد‌های ترامپ ممکن است با روند تأیید صریح‌تری مواجه شوند.
در زیر فهرستی احتمالی از نامزد‌های برتر برای تصدی پست‌های کلیدی وزارت امور خارجه، وزارت خزانه داری، وزارت دادگستری، وزارت دفاع و بازرگانی در دولت دوم ترامپ آمده است.
وزارت امور خارجه
دوره اول ترامپ نشان داد که چگونه وزرای امور خارجه می‌توانند به عنوان بالاترین مقام ارشد سیاست خارجی آمریکا کنار گذاشته شده یا پیشرفت کنند. ترامپ روابط سردی با «رکس تیلرسون»، وزیر امور خارجه اول خود داشت و به آرامی او را از سیاستگذاری ایالات متحده کنار گذاشت و در مقابل چشمان جهانیان در شبکه‌های اجتماعی اخراجش کرد. اما جانشین تیلرسون یعنی «مایک پمپئو»، تبدیل به یکی از قابل اعتمادترین مشاوران ترامپ شد.
«رابرت اوبراین»، مشاور امنیت ملی رابطه نزدیکی با ترامپ حفظ کرده است و احتمالاً برای پست وزارت خارجه یا سایر مناصب عالی سیاست خارجی و امنیت ملی در نظر گرفته خواهد شد. وی تماس‌های نزدیک خود را با رهبران خارجی حفظ کرده و در ماه مه با نخست‌وزیر اسرائیل دیدار داشته است.
«بیل هاگرتی» سناتور ایالات متحده آمریکا یکی از نامزد‌های برتر برای وزارت خارجه محسوب می‌شود. او روابط محکمی با تقریباً همه جناح‌های حزب جمهوری‌خواه دارد و احتمالاً به راحتی در سنا تأیید خواهد شد.
انتخاب ترامپ برای وزیر امور خارجه پس از سال‌ها تمسخر وی در مورد فاصله گرفتن ایالات متحده آمریکا از ناتو و اشتیاق وی برای کاهش حمایت نظامی از اوکراین، در سراسر اروپا به دقت زیر نظر خواهد بود. همچنین به عنوان معیاری برای سنجش قدرت لابی‌های روسیه در حزب جمهوری خواه عمل خواهد کرد.
وزارت خزانه داری
رأی دهندگان در ایالات متحده آمریکا به موضوعات اقتصادی اهمیت زیادی می‌دهند و انتخاب ترامپ برای وزیر خزانه داری می‌تواند برنامه‌ای را پیش ببرد که موضوعی مرکزی در میراث وی را شکل می‌دهد. «استیون منوچین»، وزیر خزانه داری ثابت کرد که یکی از بادوام‌ترین وزرای کابینه ترامپ در دولتی است که به دلیل جابجایی مکرر در مشاغل بالا خدشه دار شده است.
«هوارد لوتنیک» ریاست شرکت سرمایه‌گذاری Cantor Fitzgerald را برعهده دارد. لوتنیک بیش از ۱۰ میلیون دلار به کارزار ترامپ کمک کرده و بیش از ۷۵ میلیون دلار برای این کارزار جمع‌آوری کرده است. وی یکی از گزینه‌های احتمالی وزارت خزانه داری کابینه ترامپ خواهد بود.
«رابرت لایت‌هایزر» نیز روابط نزدیکی با ترامپ دارد و به‌طور گسترده به‌عنوان یکی از گزینه‌های اصلی برای یک پست اقتصادی ارشد شناخته می‌شود.
اکنون وزیر بعدی کاخ سفید را از طریق نبرد‌های مالی کلیدی که قرار است در سال آینده بر واشنگتن تسلط پیدا کند، هدایت خواهد کرد: مبارزه با سقف بدهی بالا و مذاکرات بر سر قانون مالیات جمهوری خواهان در سال ۲۰۱۷ که منقضی می‌شود.
انتخاب‌های بعدی ترامپ برای وزیر خزانه‌داری و سایر پست‌های کلیدی اقتصادی به دقت زیر نظر خواهد بود که آیا وی ممکن است ایده‌های پوپولیستی را که در طول مبارزات انتخاباتی از آن حمایت می‌کرد – مانند مجموعه جدید تعرفه‌های ۲۰ درصدی بر بیشتر کالا‌های وارداتی – پیش ببرد یا اینکه به‌عنوان یک سیاستمدار بیشتر حکومت کند.
رهبران تجاری، مدیران وال استریت و جمهوری خواهان کنگره از درخواست‌های ترامپ برای کاهش مقررات و مالیات بر شرکت‌ها استقبال کرده اند، حتی اگر با سیاست‌های تجاری حمایت گرایانه وی مخالف باشند.
وزارت دفاع
وزیر دفاع در دوران ترامپ باید زمانی را صرف دفاع از جهان بینی عمدتا انزواطلبانه ترامپ در برابر تشکیلات امنیت ملی و بیش از ۲ میلیون کارمند این وزارتخانه کند. وزیر دفاع نقشی است که در آن وفاداری مهم خواهد بود، زیرا فرد در این شغل اغلب با مردم و اعضای هر حزب در ارتباط است.
«جیم متیس» که زمانی یکی از عزیزان کابینه ترامپ بود، بی سر و صدا با رئیس جمهور در مورد طیف وسیعی از تصمیمات راهبردی – تمایل ترامپ برای ایجاد نیروی فضایی، ممنوعیت تراجنسیتی‌ها و استقرار هزاران نیرو در مرز ایالات متحده و مکزیک – مخالفت نمود. بعد از مخالفت علنی متیس با تصمیم ترامپ در مورد خروج نیرو‌ها از سوریه، وی در نهایت در سال ۲۰۱۸ استعفای خود را اعلام کرد.
متیس بعداً از تصمیم ترامپ برای استقرار نیرو‌های ارتش ایالات متحده آمریکا در خیابان‌ها پس از قتل جورج فلوید در سال ۲۰۲۰ انتقاد کرد و گفت که دولت قانون اساسی را به سخره می‌گیرد؛ بنابراین ترامپ به دنبال کسی خواهد بود که از قبل می‌داند متعهد به عقب‌نشینی از مواردی مانند سیاست‌های پرسنلی دوران بایدن با محوریت ترویج تنوع نژادی و جنسیتی در نیرو‌های مسلح است.
والتز، نماینده کنگره از فلوریدا و یکی از برجسته‌ترین چهره‌های مخالف چین در مجلس نمایندگان، یکی از جدی‌ترین نامزد‌ها برای وزارت دفاع محسوب می‌شود.
پمپئو که در دوره اول ترامپ به‌عنوان مدیر سی‌آی‌ای و وزیر خارجه فعالیت می‌کرد، از دیگر گزینه‌های وزارت دفاع است.
دادستان کل
انتخاب دادستان کل کشور یکی از بزرگترین امتیازات ترامپ در بازگشت به کاخ سفید است. دادستان کل این قدرت را خواهد داشت که به ترامپ در دستیابی به دو هدف اصلی قانونی خود کمک کند: خلاص شدن از پرونده‌های جنایی فدرال علیه او و محاکمه دشمنانش.
رئیس جمهور منتخب با یک پرونده جنایی فدرال فعال و یک پرونده جنایی فدرال رد شده جداگانه روبرو است که «جک اسمیت» بازرس ویژه به دنبال بازگرداندن آن است. مطمئناً یکی از اولین اقدامات ترامپ این است که به وزارت دادگستری خود دستور دهد تا مطمئن شود هر دوی این پرونده‌ها به پایان می‌رسد.
ترامپ همچنین در یک پرونده جنایی در سطح ایالتی در جورجیا متهم است و قرار است به پرداخت پول در منهتن محکوم شود. در حالی که دادستان کل بر این موضوعات نظارت نخواهد کرد، تقریباً مطمئن است که پرونده‌ها تا زمانی که ترامپ از قدرت خارج شود به تعویق خواهد افتاد. ترامپ بار‌ها در مورد هدف دیگر خود صحبت کرده است: استفاده از وزارت دادگستری برای انتقام گرفتن از دشمنان مورد نظر خود.
وفاداری و احترام جف کلارک باعث می‌شود که وی به طور گسترده‌ای به عنوان نامزدی برای پست عالی وزارت دادگستری در دولت دوم ترامپ شناخته شود. او مدت کوتاهی به عنوان دستیار دادستان کل برای بخش مدنی وزارت دادگستری خدمت کرد. او اکنون یک همکار ارشد و مدیر دعاوی در مرکز نوسازی آمریکا، یک اندیشکده محافظه کار مستقر در واشنگتن است.
«مایک لی» قانونگذار یوتا که در ابتدا به ترامپ بدبین بود، به یکی از برجسته‌ترین متحدان ترامپ در سنا تبدیل شد. لی برای پیشبرد طرح‌هایی برای کمک به حفظ ترامپ در قدرت پس از انتخابات ۲۰۲۰ کار کرد و از منتقدان سرسخت پرونده‌های جنایی علیه ترامپ بود. نزدیکان ترامپ معتقدند که لی گزینه بسیار مطلوبی برای دادستان کل خواهد بود.
وزارت کشور
وزارت کشور زمین‌های عمومی کشور را مدیریت می‌کند. در دوران ترامپ، کشور به دنبال لغو قوانین مربوط به ایمنی دکل، تغییرات آب و هوا و حفاظت از قانون گونه‌های در معرض خطر بود تا روند را تا حد امکان برای شرکت‌های نفتی برای حفاری در زمین‌های عمومی آسان کند. با توجه به صحبت‌های اخیر ترامپ در مورد اهمیت نفت و اینکه تولید نفت خام در دوران او چهار یا پنج برابر بیشتر از بایدن خواهد بود، باید انتظار داشت که رئیس جمهور جدید به دنبال راه‌های جدیدی برای رفع محدودیت‌های نظارتی دولت فعلی باشد.
«داگ بورگم» فرماندار داکوتای شمالی به عنوان گزینه احتمالی ترامپ برای وزیر کشور معرفی شده و شغل وی به عنوان فرماندار ایالت مملو از انرژی وی را در موقعیت خوبی تصدی وزارت کشور قرار می‌دهد. داکوتای شمالی سومین ایالت بزرگ تولیدکننده نفت در این کشور است و همچنین بیش از ۴ میلیون هکتار زیر نظر دولت فدرال دارد.
وزارت بازرگانی
وزارت بازرگانی مخزن آژانس‌هایی است که از توسعه تجاری گرفته تا تحریم‌های اقتصادی، تعرفه‌ها و سرشماری را شامل می‌شود. ترامپ این نهاد را عمدا ارتقا داد تا به اجرای سیاست تجاری جدید خود کمک کند. وزارت بازرگانی نقش اصلی را در وضع تحریم‌های اقتصادی و محدودیت‌های تجاری علیه کشور‌های خارجی ایفا کرده است. وزیر بازرگانی وظیفه پیشبرد منافع تجاری ایالات متحده در خارج از کشور را بر عهده داشته که بخش اصلی پیام اقتصادی ترامپ یعنی سیاست «اول آمریکا» است. در دوران ترامپ، این نهاد همچنین برای اعمال تعرفه‌های گمرکی بر فولاد و آلومینیوم که به متحدان و دشمنان ضربه می‌زند نقش کلیدی داشت.
«رابرت لایتیزر» یکی از معدود مقامات کابینه در دوره اول ترامپ است که توانست در لطف رئیس جمهور سابق باقی بماند و در عین حال از استقبال گرم هر دو حزب در کنگره برخوردار باشد. رئیس سابق بازرگانی برخی از بادوام‌ترین دستاورد‌های ترامپ، مانند تعرفه‌های گمرکی بر چین و توافق مجدد نفتا را رهبری کرد که می‌توانست تاییدیه سنا را به دست آورد. پس از خدمت به عنوان بالاترین مقام تجاری ترامپ، نزدیکان وی می‌گویند لایتیزر یک نقش با سابقه بالاتر، ترجیحا وزیر خزانه داری را ترجیح می‌دهد.