دختران هاکی روی یخ، پدیده‌های جدید ورزش ایران

به گزارش ” ورزش سه “، تصاویری خیلی کوتاه از هیکل های درشت و دعواهای صورت گرفته در کنار زمین تنها یادگار ما از پخش لحظاتی از ورزش هاکی روی یخ است. ورزشی که به دلیل هزینه های بالای سخت افزاری و شرایط اقلیمی ایران هیچگاه در ایران جدی گرفته نمی شد و شاید بیننده ای برای تماشای آن به صورت حرفه ای به میزان کافی وجود نداشت.

این چند کلمه کل داشته منو شاید خیلی از ماها از یکی از ورزشهاشت که هیچ وقت فکرش را نمی کردم روزی برسد حق انتخاب دیدن فوتبال را از من بگیرد. ولی این روز بالاخره دیدم. خسته از کارهای روزمره دوان دوان خودم به منزل رساندم تا نظاره گر بازی مهم هفته پرسپولیس و پیکان در منزل باشم.

طبق عادت همیشگی شبکه ورزش را دقایقی مانده به بازی انتخاب کردم و دیدم بازی هاکی روی یخ بین تیم ملی بانوان ایران و سنگاپور در حال پخش است و ایران با یک گل از حریف خودش پیش است.قوانین بازی را نمی دانستم و فکر می کردم بعد از تایم دوم به مدت ۲۰دقیقه بازی به پایان می رسد، دیدن بازی و حرکات بازیکنان ایران برایم به قدری دلنشین بود که خدا خدا می کردم زمان مفید بازی زود به پایان برسد و به بازی فوتبال پرسپولیس و پیکان برسم.

تایم دوم هم با یک گل دیگر ایران به پایان رسید و تازه از حرف های مجری برنامه متوجه شدم بازی یک نیمه دست نخورده دیگر دارد. بازی که حالا با رقابت پرسپولیس و پیکان همزمان شده بود و گرایش من برای دنبال کردن آن بیشتر از فوتبالی بود که هیچ وقت دقیقه ای از آن را از دست نمی دهم. 

وقت سوم هم آغاز شد و ایران که برای اولین بار در این رقابت ها حاضر شده بود و تمامی رقباش با اختلاف بالا شکست داده بود، سنگاپور با سابقه در این رشته را هم سه گله کرد و به فینال بازی ها با تایلند میزبان رسید و من تنها نتیجه بازی پرسپولیس و پیکان دنبال می کردم و نمی دانستم در آن جا چه خبر است.

جنگندگی در هر نقطه زمین ، سرعت عمل، کار تیمی و پوشش همدیگر توسط دختران ایرانی به قدری جذاب بود که برای دیدن بازی فینال آنها برابر تایلند لحظه شماری می کردم. فینالی که خیلی سخت بود ، ولی دیگر فرقی نداشت این تیم دوست داشتنی چه نتیجه ای بگیرد.

بازی فینال باز هم همان حس به آدم می داد، فارغ از نتیجه پایانی که با شکست سزاوارانه ایران برابر میزبان با سابقه با نتیجه سه بریک رقم خورد،بازگشت آنها بعد از خوردن گل اول ، خوشحالی همه بازیکنان بعد از زدن گل تساوی در نیمه دوم درحالی که کوهی از آدم بر روی هم انباشته شده بودند، ۴۰ دقیقه تساوی در فینال برابر یکی از تیم های باسابقه آسیا توسط نسلی که در آن وکیل هم دیده می شود و تنها سه سال است با این رشته خو گرفته برای من و همه آنهایی که هیچ کدام از این بازیکنان را نمی شناختند چیزی جز غرور و افتخار به همراه نداشت.

تیم دوست داشتنی بانوان ایران نتیجه فینال را به تایلند با نتیجه سه بریک باخت، ولی حس غرور به همه ما ایرانی ها داد، حس همنوعی و افتخار به کسانی که برای دیده شدن با جان و دل مایه گذاشتند.بی صبرانه منتظر بازگشت شما به ایران هستیم و فرشی قرمز به پهنای ایران زیر پای شماست.

محمدرضا تقی خانی