۸۷۵ هزار تحصیل کرده بیکار یعنی ۴۲ درصد جمعیت بیکار کشور که آماری بغرنج را به نمایش گذاشته است. آماری که نشان از تمایل پایین برای انجام کار با حقوق‌های فعلی دارد. از سوی دیگر برخی معتقدند که کار بسیار است، اما کارگر نیست، اما با حقوق‌های ۸ میلیونی مسلما انگیزه‌ای برای تلاش ۸ الی ۱۰ ساعت در روز وجود ندارد.
آیت اسدی نماینده کارگران در شورای عالی کار، درباره آمار فارغ التحصیلان بیکار به «انتخاب» گفت: آمار‌های این حوزه دست وزارت کار است؛ من که در جامعه می‌بینم متاسفانه به شکلی دستمزد مشخص کرده اند که نیروی کار جوان و تحصیلکرده انگیزه‌ای برای کار ندارد. این موضوع به وفور در جامعه مشاهده می‌شود. با تدام این روند نیروی کار جوان از کشور خارج می‌شود و واکنش خود را به جامعه نشان می‌دهد. پایین آمدن نرخ ازدواج و رضایتمندی بخشی از این چالش است.
وی درباره دستمزد سال آینده بیان کرد: دستمزد جدید مشخص نشده، اما انتظار داریم که آخر سال اتفاقات خوبی رخ دهد. دستمزد باید به شکلی باشد که حداقل با نرخ تورم همراه باشد. اگر دستمزد با تورم همراهی نداشته وضعیت بدتر می‌شود. با بی عملی و عدم جلوگیری از فاصله دستمزد و تورم، وضعیت ما بسیار بدتر از قبل می‌شود.
اسدی درباره کاهش بهره وری کار گفت: برخی شرکت‌های خصوصی رقابت پذیری را بالا برده اند که بر روی بهره وری تاثیر می‌گذارد. ما باید با تولید صادرات محور بهره وری را بالا ببریم و نیروی کار ماهر هم انگیزه بیشتر با حقوق بیشتر برای کار داشته باشد.
فرامرز توفیقی، فعال کارگری، درباره آمار فارغ التحصیلان بیکار به «انتخاب» گفت: طبق آمار رسمی سال ۱۳۹۹ که وزارت کار گرفته بود ۲۸ درصد فارغ التحصیلان دانشگاهی کشور به دلیل سرکوب‌های مزدی و پایین بود نرخ دستمزد وارد بازار کار نمی‌شوند. دیگرانی که وارد می‌شود بعد از ۱ الی ۲ سال ۲۶ درصد از شبکه‌ی کار تولید محور به دلیل عدم ارضای نیاز‌های ابتدایی زندگی خارج می‌شوند و به مشاغل غیرمولد رو می‌آورند. این عدد نیز الان قطعا بیشتر از ۸۰۰ هزار نفر است.
وی درباره کاهش انگیزه کار بیان کرد: کارگری که ۷ صبح در کارخانه کارت بزند و ۵ بعداز ظهر با حقوق ۸ میلیون به خانه برود چگونه زندگی کند؟ این فرد اصلا می‌تواند زندگی تشکیل دهد یا ماشین بخرد و رهن خانه بدهد؟ لذا وارد این مشاغل نمی‌شود. الان کار هست، ولی سرکوب مزدی که در تصمیم سازی وزارت کار هم رسوخ کرده اند، نتیجه این شده است که جوان ما هیچ تمایلی به کار و پذیرش سهم خود در ارتقاع کشور نداشته باشد. خیانتی که در دو سال اخیر در سرکوب مزدی و عقب افتادگی صنعتی کردیم قابل مقایسه با حمله مغول نیست. مقصر اصلی ما وزیر اقتصاد و معاونین ایشان است.
توفیقی درباره چالش‌های مزد منطقه‌ای اظهار داشت: ما کشور داری بلد نیستیم و همه چیز به همه چیز می‌آید. وزیر اقتصاد الان بر مزد منطقه‌ای می‌کوبد و می‌گوید کسی که در پایتخت نیست مزدکمتری بگیرد و نمی‌فهمد با این مزد منطقه‌ای مهاجرت ایجاد می‌شود. هیچ کجا نگفتند مزد منطقه‌ای از مزد مصوب کمتر است. با این کار‌ها کسی تمایلی به کار ندارد و این پیرمرد‌های سر کار هم چندسال دیگر کنار می‌روند و کسی جای آن‌ها کار نخواهد کرد. الان ریال ضعیف‌ترین پول دنیاست و حتی افغانستانی‌ها هم تمایل کار را از دست داده اند.
